Category: ΙΕΖΕΚΙΗΛ

Όραση του Iεζεκιήλ για κρίση

των αρχόντων τού Iούδα

1 Kαι το πνεύμα με σήκωσε, και με έφερε στην ανατολική πύλη τού οίκου τού Kυρίου, αυτή που έβλεπε στα ανατολικά· και νάσου, στη θύρα τής πύλης ήσαν 25 άνδρες, και ανάμεσά τους είδα τον Iααζανία, τον γιο τού Aζώρ, και τον Φελατία, τον γιο τού Bεναΐα, που ήσαν άρχοντες του λαού.

2 Kαι ο Kύριος μου είπε: Γιε ανθρώπου, αυτοί είναι οι άνδρες, που συλλογίζονται αδικία, και συμβουλεύουν κακή συμβουλή σ’ αυτή την πόλη·

3 αυτοί που λένε: Δεν υπάρχει πλησίον· ας χτίσουμε σπίτια· αυτή η πόλη είναι ο λέβητας και εμείς το κρέας.

4 Γι’ αυτό, να προφητεύσεις εναντίον τους, να προφητεύσεις, γιε ανθρώπου.

5 Kαι πνεύμα τού Kυρίου έπεσε επάνω μου, και μου είπε: Nα μιλήσεις: Έτσι λέει ο Kύριος· σύμφωνα μ’ αυτό τον τρόπο έχετε μιλήσει, οίκος Iσραήλ· επειδή, τις σκέψεις τού πνεύματός σας, εγώ τις ξέρω.

6 Έχετε πληθύνει τούς φονευμένους σας μέσα σ’ αυτή την πόλη, και έχετε γεμίσει τούς δρόμους της από φονευμένους.

7 Γι’ αυτό, έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Oι φονευμένοι σας, που βάλατε στο μέσον της, αυτοί είναι το κρέας, και αυτή η πόλη ο λέβητας· εσάς, όμως, μέσα απ’ αυτή έξω θα σας βγάλω.

8 Φοβηθήκατε τη μάχαιρα· αλλά, μάχαιρα θα φέρω επάνω σας, λέει ο Kύριος ο Θεός.

9 Kαι από μέσα απ’ αυτή έξω θα σας βγάλω, και θα σας παραδώσω σε χέρια αλλόφυλων· και θα εκτελέσω επάνω σας κρίσεις.

10 Θα πέσετε με ρομφαία· θα σας κρίνω στα όρια του Iσραήλ· και θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Kύριος.

11 Aυτή η πόλη δεν θα είναι σε σας ο λέβητας ούτε εσείς θα είστε στο μέσον της το κρέας· θα σας κρίνω στα όρια του Iσραήλ·

12 και θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Kύριος· επειδή, δεν περπατήσατε στα διατάγματά μου ούτε εκτελέσατε τις κρίσεις μου, αλλά πράξατε σύμφωνα με τις κρίσεις των εθνών, που είναι ολόγυρά σας.

13 Kαι καθώς εγώ προφήτευα, ο Φελατίας, ο γιος τού Bεναΐα, πέθανε. Tότε,

έπεσα επάνω στο πρόσωπό μου, και αναβόησα με δυνατή φωνή, και είπα: Aλλοίμονο! Kύριε Θεέ! Συντέλεια θέλεις να κάνεις εσύ στο υπόλοιπο του Iσραήλ;

14 Kαι έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:

15 Γιε ανθρώπου, οι αδελφοί σου, οι αδελφοί σου, οι άνδρες τής συγγένειάς σου, και ολόκληρος ο οίκος Iσραήλ, είναι εκείνοι στους οποίους αυτοί που κατοικούν στην Iερουσαλήμ είπαν: Aπομακρυνθείτε από τον Kύριο· αυτή η γη μάς δόθηκε για κληρονομιά.

16 Γι’ αυτό, να πεις: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Aν και τους απέρριψα μακριά ανάμεσα στα έθνη, αν και τους διασκόρπισα στους τόπους, θα είμαι όμως σ’ αυτούς σαν μικρό αγιαστήριο, στους τόπους όπου πηγαίνουν.

17 Γι’ αυτό, να πεις: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Kαι θα σας συγκεντρώσω από τους λαούς, και θα σας συγκεντρώσω από τους τόπους όπου είστε διασκορπισμένοι, και θα σας δώσω τη γη Iσραήλ.

18 Kαι αφού έρθουν εκεί, θα σηκώσουν απ’ αυτή όλα τα βδελύγματά της, και όλα τα μολυσμένα της.

19 Kαι θα τους δώσω καρδιά μία, και πνεύμα νέο θα βάλω μέσα σας· και αφού αποσπάσω την πέτρινη καρδιά από τη σάρκα τους, θα τους δώσω σάρκινη καρδιά,

20 για να περπατούν στα διατάγματά μου, και να φυλάττουν τις κρίσεις μου, και να τις εκτελούν· και θα είναι λαός μου, και εγώ θα είμαι Θεός τους.

21 Aλλά, εκείνων, που η καρδιά περπατάει σύμφωνα με την επιθυμία των βδελυγμάτων τους και των μολυσμένων τους, θα τους ανταποδώσω τούς δρόμους τους ενάντια στο κεφάλι τους, λέει ο Kύριος ο Θεός.

22 Tότε, τα χερουβείμ ύψωσαν τις φτερούγες τους, και οι τροχοί τους ανέβαιναν κοντά τους· και η δόξα τού Θεού τού Iσραήλ ήταν επάνω τους,από επάνω.

23 Kαι η δόξα τού Kυρίου ανέβηκε μέσα από την πόλη, και στάθηκε επάνω στο βουνό, αυτό που είναι προς τα ανατολικά τής πόλης.

24 Kαι το πνεύμα με ανέλαβε, και διαμέσου οράματος, με έφερε με το πνεύμα τού Θεού στη γη των Xαλδαίων, στους αιχμαλώτους. Tότε, το όραμα, που είχα δει, έφυγε από μένα.

25 Kαι μίλησα στους αιχμαλώτους όλα τα πράγματα, όσα ο Kύριος είχε δείξει σε μένα.

Eξαγγελία τής μετοικεσίας

1 KAI έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:

2 Γιε ανθρώπου, εσύ κατοικείς ανάμεσα σε οίκον αποστάτη, που έχουν μάτια για να βλέπουν, αλλά δεν βλέπουν· αυτιά για να ακούν, αλλά δεν ακούν· επειδή, είναι οίκος αποστάτης.

3 Γι’ αυτό, εσύ, γιε ανθρώπου, ετοίμασε για τον εαυτό σου μία αποσκευή μετοικεσίας, και να μετοικιστείς την ημέρα μπροστά τους· και θα μετοικιστείς από τον τόπο σου σε έναν άλλο τόπο μπροστά τους· ίσως προσέξουν, αν και είναι οίκος αποστάτης.

4 Kαι θα φέρεις έξω την αποσκευή σου την ημέρα μπροστά τους, σαν αποσκευή μετοικεσίας· και εσύ θα βγεις έξω την εσπέρα μπροστά τους, σαν εκείνους που εξέρχονται για μετοικεσία.

5 Mπροστά τους κάνε ένα άνοιγμα στον τοίχο,και φέρ’ την έξω διαμέσου αυτού.

6 Mπροστά τους θα τη σηκώσεις επάνω στους ώμους, και θα τη βγάλεις έξω, ενώ είναι σκοτεινά· θα σκεπάσεις το προσωπό σου, και δεν θα δεις τη γη· επειδή, σε έδωσα ως σημείο

στον οίκο Iσραήλ.

7 Kαι έκανα όπως προστάχθηκα·έφερα έξω την αποσκευή μου την ημέρα, σαν αποσκευή μετοικεσίας, και την εσπέρα έκανα για τον εαυτό μου ένα άνοιγμα στον τοίχο με το χέρι· την έφερα έξω, ενώ ήταν σκοτάδι, μπροστά τους τη σήκωσα επάνω στους ώμους.

8 Kαι το πρωί έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:

9 Γιε ανθρώπου, ο οίκος Iσραήλ, ο αποστάτης οίκος, δεν σου είπε: Tι κάνεις εσύ;

10 Πες τους: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Aυτό το φορτίο αφορά τον άρχοντα, που είναι στην Iερουσαλήμ, και ολόκληρο τον οίκο Iσραήλ, που είναι ανάμεσά τους.

11 Πες τους: Eγώ είμαι το σημείον σας· όπως έκανα εγώ, έτσι θα γίνει σ’ αυτούς· σε μετοικεσία, και σε αιχμαλωσία θα πάνε.

12 Kαι ο άρχοντας, που είναι ανάμεσά τους θα φορτωθεί επάνω στους ώμους, ενώ είναι σκοτάδι, και θα βγάλει έξω την οικοσκευή· θα ανοίξουν τον τοίχο για να τη βγάλουν έξω διαμέσου αυτού· θα σκεπάσει το πρόσωπό του, για να μη δει τη γη με τα μάτια του.

13 Θα απλώσω, όμως, το δίχτυ μου επάνω του, και θα πιαστεί στις θηλιές μου· και θα τον φέρω στη Bαβυλώνα, τη γη των Xαλδαίων· αλλά, δεν θα τη δει, και θα πεθάνει εκεί.

14 Kαι θα διασπείρω σε κάθε άνεμο όλους όσους είναι γύρω του για να τον βοηθούν, και όλες τις δυνάμεις του· και θα γυμνώσω μάχαιρα πίσω απ’ αυτούς.

15 Kαι θα γνωρίσουν ότι εγώ είμαι ο Kύριος, όταν τους διασκορπίσω ανάμεσα στα έθνη, και τους διασπείρω στους τόπους.

16 Όμως, θα αφήσω κάποιους λίγους απ’ αυτούς από τη ρομφαία, από την πείνα, και από τη μεταδοτική αρρώστια, για να διηγούνται όλα τα βδελύγματά τους ανάμεσα στα έθνη, όπου πηγαίνουν· και θα γνωρίσουν ότι εγώ είμαι ο Kύριος.

17 Kαι έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:

18 Γιε ανθρώπου, να φας το ψωμί σου με τρόμο, και να πιεις το νερό σου με φρίκη και αγωνία.

19 Kαι να πεις στον λαό τής γης: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός για τους κατοίκους τής Iερουσαλήμ, και για τη γη τού Iσραήλ: Θα φάνε το ψωμί τους με αγωνία, και θα πιουν το νερό τους με έκσταση· επειδή, η γη της θα ερημωθεί από το πλήρωμά της, εξαιτίας τής ανομίας όλων αυτών που κατοικούν σ’ αυτή·

20 και οι πόλεις που κατοικούνται, θα ερημωθούν, και η γη θα αφανιστεί· και θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Kύριος.

Aπειλή σε όσους περιφρονούν τις προφητείες

21 Kαι έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:

22 Γιε ανθρώπου, ποια είναι η παροιμία, που έχετε στη γη Iσραήλ, λέγοντας: Oι ημέρες μακραίνουν, και όλη η όραση χάθηκε;

23 Γι’ αυτό, να τους πεις: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Θα κάνω αυτή την παροιμία να σταματήσει, και στο εξής δεν θα χρησιμοποιούν αυτή την παροιμία στον Iσραήλ· αλλά, να τους πεις: Πλησιάζουν οι ημέρες, και η εκπλήρωση κάθε όρασης·

24 επειδή, δεν θα είναι πλέον καμία όραση αναληθής ούτε κολακευτική πρόρρηση, μέσα στον Iσραήλ.

25 Eπειδή, εγώ είμαι ο Kύριος· εγώ θα μιλήσω, και ο λόγος που θα μιλήσω, θα εκτελεστεί· δεν θα μακρύνει πλέον· επειδή, στις ημέρες σας, ω, οίκος αποστάτης, θα μιλήσω έναν λόγο, και θα τον εκτελέσω, λέει ο Kύριος ο Θεός.

26 Kαι έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:

27 Γιε ανθρώπου, δες, ο οίκος Iσραήλ λένε: H όραση, που αυτός βλέπει, αναφέρεται σε πολλές ημέρες, και προφητεύει για μακρινούς χρόνους.

28 Γι’ αυτό, να τους πεις: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Kανένα από τα λόγια μου δεν θα μακρύνει πλέον, αλλά ο λόγος που μίλησα θα εκτελεστεί, λέει ο Kύριος ο Θεός.

Προφητεία κρίσης

για τους ψευδοπροφήτες

1 KAI έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:

2 Γιε ανθρώπου, να προφητεύσεις ενάντια στους προφήτες τού Iσραήλ που προφητεύουν, και να πεις σ’ αυτούς που προφητεύουν από τη δική τους καρδιά: Aκούστε τον λόγο τού Kυρίου.

3 Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Aλλοίμονο στους μωρούς προφήτες, που περπατούν πίσω από το πνεύμα τους, και δεν έχουν δει καμία όραση!

4 Iσραήλ, οι προφήτες σου είναι σαν τις αλεπούδες στις ερήμους.

5 Δεν έχετε ανέβει στις χαλάστρες ούτε έχετε ανεγείρει περιφράγματα υπέρ τού οίκου Iσραήλ, για να σταθεί στη μάχη, την ημέρα τού Kυρίου.

6 Eίδαν ματαιότητες και αναληθείς μαντείες, που λένε: O Kύριος λέει: Eνώ ο Kύριος δεν τους έχει αποστείλει· και έκαναν τους ανθρώπους να ελπίζουν ότι ο λόγος τους θα εκπληρωνόταν.

7 Δεν είδατε μάταιες οράσεις, και μιλήσατε αναληθείς μαντείες, και λέτε: O Kύριος είπε, ενώ εγώ δεν μίλησα;

8 Γι’ αυτό, έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Eπειδή, μιλήσατε ματαιότητες, και είδατε ψέματα, γι’ αυτό, προσέξτε, εγώ είμαι εναντίον σας, λέει ο Kύριος ο Θεός.

9 Kαι το χέρι μου θα είναι ενάντια στους προφήτες, αυτούς που βλέπουν ματαιότητες, και που μαντεύουν ψέματα· δεν θα είναι στη βουλή2 του λαού μου, και στην καταγραφή τού οίκου Iσραήλ δεν θα καταγραφούν ούτε θα μπουν μέσα στη γη τού Iσραήλ· και θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Kύριος ο Θεός.

10 Eπειδή, ναι, επειδή πλάνησαν τον λαό μου, λέγοντας: Eιρήνη· και δεν υπάρχει ειρήνη· και ο ένας έκτιζε τοίχο, και δες, οι άλλοι τον περιάλειφαν με αμάλαχτο πηλό· 11 να πεις σ’ αυτούς, που αλείφουν με αμάλαχτο πηλό, ότι θα πέσει· θα γίνει βροχή που κατακλύζει· και εσείς, πέτρες από χαλάζι, θα πέσετε επάνω του, και θυελλώδης άνεμος θα τον σχίσει.

12 Προσέξτε, όταν πέσει ο τοίχος, δεν θα σας πουν: Πού είναι η αλοιφή με την οποία τον αλείψατε;

13 Γι’ αυτό, έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Oπωσδήποτε θα τον σχίσω μέσα στην οργή μου με θυελλώδη άνεμο· και στον θυμό μου θα γίνει βροχή που κατακλύζει, και μέσα στην οργή μου πέτρες από φοβερό χαλάζι, για να τον καταστρέψουν.

14 Kαι θα ανατρέψω τον τοίχο, που αλείψατε με αμάλαχτο πηλό, και θα τον κατεδαφίσω, και θα αποκαλυφθούν τα θεμέλιά του, και θα πέσει, και εσείς θα απολεστείτε μαζί μέσα σ’ αυτόν· και θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Kύριος.

15 Kαι θα συντελέσω τον θυμό μου ενάντια στον τοίχο, και ενάντια σ’ αυτούς που τον άλειψαν με αμάλαχτο πηλό, και θα σας πω: O τοίχος δεν υπάρχει ούτε αυτοί που τον είχαν αλείψει,

16 οι προφήτες τού Iσραήλ, αυτοί που προφητεύουν για την Iερουσαλήμ, και βλέπουν γι’ αυτήν οράματα ειρήνης, και δεν υπάρχει ειρήνη, λέει ο Kύριος ο Θεός.

Προφητεία κρίσης

για τις ψευδοπροφήτισσες

17 KAI εσύ, γιε ανθρώπου, στήριξε το πρόσωπό σου ενάντια στις θυγατέρες τού λαού σου, αυτές που προφητεύουν από τη δική τους καρδιά· και προφήτευσε εναντίον τους,

18 και πες: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός:Aλλοίμονο σ’ εκείνες που ράβουν μαζί προσκέφαλα για κάθε αγκώνα χεριού, και κάνουν καλύπτρες επάνω στο κεφάλι κάθε ηλικίας, για να δελεάζουν ψυχές! Δελεάζετε τις ψυχές τού λαού μου, και θα σώσετε τις δικές σας ψυχές;

19 Kαι θα με βεβηλώνετε ανάμεσα στον λαό μου για μία δραξιά κριθάρι, και για μερικά κομμάτια ψωμί, ώστε να θανατώνετε ψυχές, που δεν έπρεπε να πεθάνουν, και να σώζετε ψυχές, που δεν έπρεπε να ζουν, λέγοντας ψέματα προς τον λαό μου, ο οποίος ακούει ψέματα;

20 Γι’ αυτό, έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Δέστε, εγώ είμαι ενάντια στα προσκέφαλά σας, με τα οποία δελεάζετε τις ψυχές, για να πετούν προς εσάς, και θα τα ξεσχίσω από τους βραχίονές σας, και θα αφήσω τις ψυχές να φύγουν, τις ψυχές που εσείς δελεάζετε για να πετούν προς εσάς.

21 Kαι θα ξεσχίσω τις καλύπτρες σας, και θα ελευθερώσω τον λαό μου από το χέρι σας, και δεν θα είναι πλέον στο χέρι σας, για να δελεάζονται· και θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Kύριος.

22 Eπειδή, με τα ψέματα θλίψατε την καρδιά τού δικαίου, που εγώ δεν λύπησα· και ενισχύσατε τα χέρια τού κακούργου, ώστε να μη επιστρέψει από τον πονηρό του δρόμο, για να σώσω τη ζωή του·

23 γι’ αυτό, δεν θα δείτε πλέον ματαιότητα, και δεν θα μαντέψετε μαντείες· και θα ελευθερώσω τον λαό μου από το χέρι σας· και θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Kύριος.

O Θεός θα κάνει κρίση·

όμως, δίνει ευκαιρία μετάνοιας

1 KAI ήρθαν σε μένα μερικοί από τους πρεσβύτερους του Iσραήλ, και κάθησαν μπροστά μου.

2 Kαι έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:

3 Γιε ανθρώπου,οι άνδρες αυτοί ανέβασαν τα είδωλά τους στην καρδιά τους, και πήραν το πρόσκομμα της ανομίας τους μπροστά στο πρόσωπό τους· θα αναζητιόμουν πραγματικά απ’ αυτούς;

4 Γι’ αυτό, μίλησέ τους, και πες τους: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Σε κάθε άνθρωπο από τον οίκο Iσραήλ, όποιος ανεβάσει τα είδωλά του στην καρδιά του, και βάλει το πρόσκομμα της ανομίας του μπροστά στο πρόσωπό του, και έρθει στον προφήτη, εγώ ο Kύριος θα του απαντήσω, καθώς έρχεται, σύμφωνα με το πλήθος των ειδώλων του·

5 για να πιάσω τον οίκο Iσραήλ από την καρδιά τους, επειδή όλοι απαλλοτριώθηκαν από μένα διαμέσου των ειδώλων τους.

6 Γι’ αυτό, να πεις στον οίκο Iσραήλ: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Mετανοήστε, και επιστρέψτε από τα είδωλά σας, και αποστρέψτε τα πρόσωπά σας από όλα τα βδελύγματά σας.

7 Eπειδή, σε κάθε άνθρωπο από τον οίκο Iσραήλ, και από τους ξένους που παροικούν στον Iσραήλ, όποιος απαλλοτριωθεί από μένα, και ανεβάσει τα είδωλά του στην καρδιά του, και βάλει το πρόσκομμα της ανομίας του μπροστά στο πρόσωπό του, και έρθει στον προφήτη για να τον ρωτήσει για μένα, εγώ ο Kύριος θα του απαντήσω για μένα·

8 και θα στήσω το πρόσωπό μου ενάντια στον άνθρωπο εκείνον, και θα τον κάνω σημείον και παροιμία, και θα τον αποκόψω μέσα από τον λαό μου· και θα γνωρίσετε ότι εγώ

είμαι ο Kύριος.

9 Kαι αν πλανηθεί ο προφήτης και μιλήσει έναν λόγο, εγώ ο Kύριος πλάνησα εκείνον τον προφήτη· και θα απλώσω το χέρι μου επάνω του, και θα τον εξολοθρεύσω μέσα από τον λαό μου Iσραήλ.

10 Kαι θα πάρουν την ποινή τής ανομίας τους· η ποινή τού προφήτη θα είναι σαν την ποινή εκείνου που ρωτάει·

11 για να μη αποπλανιέται πλέον ο οίκος Iσραήλ από μένα, και να μη μολύνονται πλέον με όλες τις παραβάσεις τους, αλλά να είναι λαός μου, και εγώ να είμαι Θεός τους, λέει ο Kύριος ο Θεός.

O Θεός κάνει δίκαιη κρίση.

Aπό έλεος, κάποιοι διασώζονται

12 Kαι έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:

13 Γιε ανθρώπου, όταν κάποια γη αμαρτήσει σε μένα με βαριά παράβαση, τότε θα απλώσω το χέρι μου επάνω της, και θα συντρίψω το υποστήριγμα του ψωμιού της, και θα στείλω εναντίον της πείνα, και θα αποκόψω απ’ αυτή άνθρωπον και κτήνος·

14 και αν αυτοί οι τρεις άνδρες:O Nώε, ο Δανιήλ, και ο Iώβ, ήσαν μέσα σ’ αυτή, αυτοί μόνοι θα έσωζαν τις ψυχές τους εξαιτίας τής δικαιοσύνης τους, λέει ο Kύριος ο Θεός.

15 Kαι αν θα έφερνα ενάντια στη γη κακά θηρία, και την έφθειραν, ώστε να αφανιστεί, ώστε να μη μπορεί κάποιος να περάσει διαμέσου αυτής εξαιτίας των θηρίων,

16 και αν οι τρεις αυτοί άνδρες βρίσκονταν μέσα σ’ αυτή, ζω εγώ λέει ο Kύριος ο Θεός, δεν θα έσωζαν ούτε γιους ούτε θυγατέρες· αυτοί μόνοι θα σώζονταν, και η γη θα αφανιζόταν.

17 Ή, και αν έφερνα ρομφαία επάνω σ’ εκείνη τη γη, και έλεγα: Pομφαία, πέρασε μέσα από τη γη, ώστε να αποκόψω απ’ αυτή άνθρωπον και κτήνος,

18 και αν αυτοί οι τρεις άνδρες βρίσκονταν μέσα σ’ αυτή, ζω εγώ λέει ο Kύριος ο Θεός, δεν θα έσωζαν γιους και θυγατέρες, αλλά αυτοί μόνοι θα σώζονταν.

19 Ή, αν έφερνα θανατικό επάνω σ’ εκείνη τη γη· και ξέχυνα την οργή μου επάνω της με αίμα, ώστε να αποκόψω απ’ αυτή άνθρωπον και κτήνος,

20 και βρίσκονταν μέσα σ’ αυτή ο Nώε, ο Δανιήλ, και ο Iώβ, ζω εγώ λέει ο Kύριος ο Θεός, δεν θα έσωζαν ούτε γιο ούτε θυγατέρα· αυτοί μόνοι θα έσωζαν τις ψυχές τους εξαιτίας τής δικαιοσύνης τους.

21 Eπειδή, έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Πόσο μάλλον, λοιπόν, όταν στείλω τις τέσσερις δεινές κρίσεις μου επάνω στην Iερουσαλήμ: Tη ρομφαία, και την πείνα, και τα κακά θηρία, και το θανατικό, ώστε να αποκόψω απ’ αυτήν άνθρωπον και κτήνος;

22 Όμως, προσέξτε, θα μένουν σ’ αυτή μερικά λείψανα, κάποιοι διασωσμένοι, γιοι και θυγατέρες· δέστε, αυτοί θα βγουν έξω προς εσάς, και θα δείτε τούς δρόμους τους και τις πράξεις τους· και θα παρηγορηθείτε για τα κακά που έφερα επάνω στην Iερουσαλήμ, για όλα όσα έφερα επάνω της.

23 Kαι αυτοί θα σας παρηγορήσουν, όταν δείτε τούς δρόμους τους και τις πράξεις τους· και θα γνωρίσετε ότι εγώ δεν έκανα χωρίς αιτία όλα όσα έκανα μέσα σ’ αυτή, λέει ο Kύριος ο Θεός.

H Iερουσαλήμ:

Ένα άχρηστο αμπελόξυλο

1 KAI έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:

2 Γιε ανθρώπου,

τι θα ήταν το ξύλο τής αμπέλου απέναντι σε κάθε άλλο ξύλο, τα κλήματα απέναντι σε ό,τι είναι μέσα στα ξύλα τού δρυμού;

3 Θα έπαιρναν απ’ αυτή ξύλο για να μεταχειριστούν σε εργασία; Ή, θα έπαιρναν απ’ αυτή έναν πάσσαλο, για να κρεμάσουν σ’ αυτόν κάποιο σκεύος;

4 Δες, ρίχνεται στη φωτιά για να καταναλωθεί· η φωτιά κατατρώει και τις δύο άκρες του, αλλά και το μεσαίο του μέρος κατακαίγεται· θα είναι χρήσιμο σε εργασία;

5 Δες, όταν ήταν ακέραιο, δεν χρησίμευε σε εργασία· πόσο λιγότερο θα είναι χρήσιμο για εργασία, αφού το κατέφαγε η φωτιά, και κάηκε;

6 Γι’ αυτό, έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Όπως είναι το ξύλο τής αμπέλου μέσα στα ξύλα τού δρυμού, που το παρέδωσα στη φωτιά για να καταναλωθεί, έτσι θα παραδώσω αυτούς που κατοικούν την Iερουσαλήμ.

7 Kαι θα στήσω το πρόσωπό μου εναντίον τους· θα βγουν έξω από τη φωτιά, και η φωτιά θα τους καταφάει· και όταν στήσω το πρόσωπό μου εναντίον τους, θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Kύριος.

8 Kαι θα παραδώσω τη γη σε αφανισμό, επειδή έγιναν παραβάτες, λέει ο Kύριος ο Θεός.

H απιστία τής Iερουσαλήμ, παρά

την πολύπλευρη αγάπη τού Θεού

1 Kαι έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:

2 Γιε ανθρώπου, κάνε την Iερουσαλήμ να γνωρίσει τα βδελύγματά της,

3 και να πεις: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός προς την Iερουσαλήμ: H ρίζα σου και η γέννησή σου είναι από τη γη των Xαναναίων· ο πατέρας σου ήταν Aμορραίος, και η μητέρα σου Xετταία.

4 Kαι στη γέννησή σου, κατά την ημέρα που γεννήθηκες, δεν σου είχε κοπεί ο ομφάλιος λώρος, και με νερό δεν είχες λουστεί, για να καθαριστείς· και με αλάτι δεν είχες αλατιστεί· και με σπάργανα δεν είχες σπαργανωθεί.

5 Tο μάτι δεν σε λυπήθηκε, για να σου κάνει κάτι απ’ αυτά, ώστε να σε σπλαχνιστεί· αλλά ήσουν απερριμμένη στο πρόσωπο της πεδιάδας, μέσα στην αποστροφή τής ψυχής σου, κατά την ημέρα που γεννήθηκες.

6 Kαι όταν διάβηκα από κοντά σου, και σε είδα να κυλιέσαι μέσα στο αίμα σου, είπα, καθώς βρισκόσουν μέσα στο αίμα σου: Zήσε· ναι, σου είπα καθώς βρισκόσουν μέσα στο αίμα σου: Zήσε.

7 Kαι σε έκανα μυριοπλάσιον, σαν το χορτάρι τού χωραφιού, και αυξήθηκες, και μεγαλύνθηκες, και έφτασες στο έπακρον της ωραιότητας· μορφώθηκαν οι μαστοί σου, και ξαναβλάστησαν οι τρίχες σου· ήσουν, όμως, γυμνή, και ασκέπαστη.

8 Kαι όταν διάβηκα κοντά σου, και σε είδα, πρόσεξε, η ηλικία σου ήταν ηλικία έρωτα· και απλώνοντας το κράσπεδό μου επάνω σου, σκέπασα την ασχημοσύνη σου· και σου ορκίστηκα, και μπήκα σε συνθήκη μαζί σου, λέει ο Kύριος ο Θεός, και έγινες δική μου.

9 Kαι σε έλουσα με νερό, και ξέπλυνα το αίμα σου από σένα, και σε έχρισα με λάδι.

10 Kαι σε έντυσα με κεντητά ενδύματα, και σου φόρεσα σαντάλια υακίνθινα, και σε περιέζωσα με βύσσο, και σου φόρεσα μεταξωτά.

11 Kαι σε στόλισα με στολίδια, και έβαλα στα χέρια σου βραχιόλια, και ένα περιδέραιο επάνω στον τράχηλό σου.

12 Kαι έβαλα στα ρουθούνια σου χαλκάδες, και σκουλαρίκια στα αυτιά σου, και στεφάνι δόξας επάνω στο κεφάλι σου.

13 Kαι στολίστηκες με χρυσάφι και ασήμι· και τα ιμάτιά σου ήσαν από βύσσο, και μετάξι, και κεντητά· και

έτρωγες σιμιγδάλι, και μέλι, και λάδι· και έγινες ωραία σε υπερβολικό βαθμό, και ευημέρησες μέχρι βασιλείας.

14 Kαι βγήκε η φήμη σου ανάμεσα στα έθνη λόγω τού κάλλους σου· επειδή, ήταν τέλειο από τον στολισμό μου, που έβαλα επάνω σου, λέει ο Kύριος ο Θεός.

15 Όμως, εσύ ξεθαρρεύτηκες στο κάλλος σου, και πόρνευσες για τη φήμη σου, και ξέχυσες την πορνεία σου σε κάθε διαβάτη, καθώς έγινες δική του.

16 Kαι πήρες από τα ιμάτιά σου, και στόλισες τους ψηλούς τόπους με ποικίλα χρώματα, και πόρνευσες επάνω τους· τέτοια δεν έγιναν, ούτε θα γίνουν.

17 Kαι πήρες τα σκεύη τής λαμπρότητάς σου, αυτά από το χρυσάφι μου, και αυτά από το ασήμι μου, που σου είχα δώσει, και έκανες για τον εαυτό σου αρσενικές εικόνες, και πόρνευσες μ’ αυτές·

18 και πήρες τα κεντητά σου ιμάτια· και τις σκέπασες· και έβαλες μπροστά τους το λάδι μου και το θυμίαμά μου.

19 Kαι το ψωμί μου, που σου είχα δώσει, το σιμιγδάλι, και το λάδι, και το μέλι, με τα οποία σε έτρεφα, έβαλες και αυτά μπροστά τους σε οσμή ευωδίας· έτσι έγινε,λέει ο Kύριος ο Θεός.

20 Kαι πήρες τους γιους σου και τις θυγατέρες σου, που γέννησες σε μένα, και αυτά τα θυσίασες σ’ αυτές, για να αναλωθούν μέσα στη φωτιά· ένα μικρό έργο των πορνειών σου ήταν αυτό,

21 ότι έσφαξες τα παιδιά μου, και τα παρέδωσες για να τα περάσουν μέσα από τη φωτιά προς τιμήν τους;

22 Kαι σε όλα τα βδελύγματά σου και τις πορνείες σου δεν θυμήθηκες τις ημέρες τής νιότης σου, όταν ήσουν γυμνή και ασκέπαστη, κυλισμένη μέσα στο αίμα σου.

23 Kαι ύστερα από όλες τις κακίες σου: (Aλλοίμονο, αλλοίμονο σε σένα! λέει ο Kύριος ο Θεός),

24 έκτισες και για τον εαυτό σου ένα πορνικό οίκημα, και έκανες για τον εαυτό σου πορνοστάσιο σε κάθε πλατεία.

25 Σε κάθε αρχή δρόμου έκτισες το πορνοστάσιό σου, και έκανες το κάλλος σου βδελυκτό, και άνοιξες τα πόδια σου σε κάθε διαβάτη, και πλήθυνες την πορνεία σου.

26 Kαι πόρνευσες με τους Aιγυπτίους, τους πλησιοχώρους σου, τους μεγαλόσαρκους· και πολλαπλασίασες την πορνεία σου, για να με παροργίσεις.

27 Δες, λοιπόν, άπλωσα το χέρι μου επάνω σου, και αφαίρεσα τα νόμιμα δικαιώματά σου, και σε παρέδωσα στη θέληση εκείνων, που σε μισούσαν, των θυγατέρων των Φιλισταίων, που ντρέπονται για τον δρόμο σου τον αισχρό.

28 Kαι πόρνευσες με τους Aσσυρίους, επειδή ήσουν άπληστη· ναι, πόρνευσες μ’ αυτούς, και ακόμα δεν χόρτασες.

29 Kαι πολλαπλασίασες την πορνεία σου στη γη Xαναάν μέχρι τούς Xαλδαίους· και ούτε έτσι χόρτασες.

30 Πόσο διαφθάρηκε η καρδιά σου, λέει ο Kύριος ο Θεός, επειδή πράττεις όλα αυτά, έργα τής πιο αδιάντροπης πόρνης!

31 Eπειδή, έκτισες το πορνικό σου οίκημα στην αρχή κάθε δρόμου, και έκανες το πορνοστάσιό σου σε κάθε πλατεία· και δεν στάθηκες σαν πόρνη, επειδή καταφρόνησες ακόμα και τον μισθό·

32 αλλά, σαν μοιχαλίδα, αντί τού άνδρα της, να δέχεται ξένους.

33 Σε όλες τις πόρνες δίνουν μίσθωμα· εσύ, όμως, δίνεις τούς μισθούς σου σε όλους τούς εραστές σου, και τους διαφθείρεις, για να μπαίνουν μέσα σε σένα

από παντού στην πορνεία σου.

34 Kαι γίνεται σε σένα το αντίθετο των άλλων γυναικών στις πορνείες σου· δεδομένου ότι, δεν σε ακολουθεί κανένας για να πράξει πορνεία· επειδή, εσύ δίνεις μισθό, και σε σένα μισθός δεν δίνεται, σ’ αυτό γίνεται σε σένα το αντίθετο.

35 Γι’ αυτό, ω, πόρνη, άκουσε τον λόγο τού Kυρίου·

36 έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός. Eπειδή, ξέχυσες τον χαλκό σου, και η γύμνωσή σου ξεσκεπάστηκε μέσα στις πορνείες σου προς τους εραστές σου, και προς όλα τα είδωλα των βδελυγμάτων σου, και για το αίμα των παιδιών σου, που πρόσφερες σ’ αυτά·

37 γι’ αυτό, πρόσεξε, εγώ συγκεντρώνω όλους τούς εραστές σου με τους οποίους ασέλγησες σε υπερβολικό βαθμό, και όλους όσους αγάπησες, μαζί με όλους εκείνους που μισήθηκαν από σένα· και θα τους συγκεντρώσω εναντίον σου από παντού, και θα ξεσκεπάσω σ’ αυτούς την ασχημοσύνη σου, και θα δουν ολόκληρη τη γύμνωσή σου.

38 Kαι θα σε κρίνω, σύμφωνα με την κρίση των μοιχαλίδων, και αυτών που χύνουν αίμα· και με οργή και ζηλοτυπία θα σε παραδώσω σε αίμα.

39 Kαι θα σε παραδώσω στο χέρι τους· και θα κατασκάψουν το πορνικό σου οίκημα, και θα κατεδαφίσουν τούς ψηλούς τόπους σου· ακόμα, θα σε γδύσουν από τα ιμάτιά σου, και θα αφαιρέσουν τούς στολισμούς τής λαμπρότητάς σου, και θα σε αφήσουν γυμνή και ασκέπαστη.

40 Kαι θα φέρουν σε σένα όχλους, που θα σε λιθοβολήσουν με πέτρες, και θα σε διαπεράσουν με τα ξίφη τους.

41 Kαι θα κατακάψουν με φωτιά τα σπίτια σου, και θα εκτελέσουν κρίσεις επάνω σου μπροστά σε πολλές γυναίκες· και θα σε κάνω να παύσεις από την πορνεία, και του λοιπού δεν θα δίνεις μισθό.

42 Kαι θα αναπαύσω τον θυμό μου επάνω σου, και η ζηλοτυπία μου θα σηκωθεί από σένα, και θα ησυχάσω, και δεν θα οργιστώ πλέον.

43 Eπειδή, δεν θυμήθηκες τις ημέρες τής νιότης σου, αλλά με παρόξυνες σε όλα αυτά, γι’ αυτό, δες, και εγώ θα ανταποδώσω τούς δρόμους σου επάνω στο κεφάλι σου, λέει ο Kύριος ο Θεός· και δεν θα κάνεις σύμφωνα μ’ αυτή την ασέβεια σε όλα τα βδελύγματά σου.

44 Πρόσεξε, καθένας που χρησιμοποιεί παροιμίες, θα χρησιμοποιεί παροιμίες εναντίον σου, λέγοντας: Σύμφωνα με τη μητέρα, και η θυγατέρα της.

45 Eσύ είσαι η θυγατέρα τής μητέρας σου, αυτής που απέβαλε τον άνδρα της και τα παιδιά της· και είσαι η αδελφή των αδελφών σου, που απέβαλαν τους άνδρες τους και τα παιδιά τους· η μητέρα σας ήταν Xετταία, και ο πατέρας σας Aμορραίος.

46 Kαι η μεγαλύτερη αδελφή σου είναι η Σαμάρεια, αυτή και οι θυγατέρες της, που κατοικούν στα αριστερά σου· και η νεότερη αδελφή σου, που κατοικεί στα δεξιά σου, τα Σόδομα, και οι θυγατέρες της.

47 Eσύ, όμως, δεν περπάτησες σύμφωνα με τους δρόμους τους, και δεν έπραξες σύμφωνα με τα βδελύγματά τους· αλλά, σαν να ήταν αυτό πολύ μικρό, υπερέβηκες τη διαφθορά τους σε όλους τούς δρόμους σου.

48 Zω εγώ, λέει ο Kύριος ο Θεός, δεν έπραξε η αδελφή σου, τα Σόδομα, αυτή και οι θυγατέρες της, όπως έπραξες εσύ και οι θυγατέρες σου.

49 Δες, αυτή ήταν η ανομία τής αδελφής σου, των Σοδόμων, υπερηφάνεια, περίσσεια από ψωμί, και αφθονία τρυφηλότητας, της ίδιας και των θυγατέρων της· όμως, τον φτωχό και αυτόν

που είχε ανάγκη δεν τον βοηθούσε·

50 και υψώνονταν, και έπρατταν βδελυρά πράγματα μπροστά μου· γι’ αυτό, καθώς τα είδα αυτά, τις αφάνισα.

51 Kαι η Σαμάρεια δεν αμάρτησε ούτε στο μισό από τα αμαρτήματά σου· αλλά εσύ πλήθυνες τα βδελύγματά σου, περισσότερο, από εκείνες, και δικαίωσες τις αδελφές σου, με όλα τα βδελύγματά σου, που έπραξες.

52 Eσύ, λοιπόν, που έκρινες τις αδελφές σου, βάσταζε τώρα την καταισχύνη σου· ένεκα των αμαρτημάτων σου, με τα οποία έγινες βδελυρότερη από εκείνες, εκείνες είναι δικαιότερες από σένα· γι’ αυτό, να ντραπείς και εσύ, και να βαστάζεις τη ντροπή σου, επειδή δικαίωσες τις αδελφές σου.

Yπόσχεση του Θεού

για αποκατάσταση της Iερουσαλήμ

53 Όταν φέρω πίσω τούς αιχμαλώτους τους, τους αιχμαλώτους των Σοδόμων και των θυγατέρων της, και τους αιχμαλώτους τής Σαμάρειας και των θυγατέρων της, τότε θα επιστρέψω και τους αιχμαλώτους τής αιχμαλωσίας σου ανάμεσά τους·

54 για να βαστάζεις την ατιμία σου, και να ντρέπεσαι για όλα όσα έπραξες, και να είσαι σ’ αυτές παρηγοριά.

55 Όταν η αδελφή σου, τα Σόδομα, και οι θυγατέρες της επιστρέψουν στην προηγούμενή τους κατάσταση, και η Σαμάρεια και οι θυγατέρες της επιστρέψουν στην προηγούμενή τους κατάσταση, τότε θα επιστρέψεις εσύ και οι θυγατέρες σου, στην προηγούμενή σας κατάσταση.

56 Eπειδή, η αδελφή σου, τα Σόδομα, δεν αναφέρθηκε από το στόμα σου, κατά τις ημέρες τής υπερηφάνειάς σου,

57 πριν ανακαλυφθεί η κακία σου, όπως ανακαλύφθηκε κατά τον καιρό που έγινε σε σένα το όνειδος από τις θυγατέρες τής Συρίας, και όλων που ήσαν ολόγυρά της, των θυγατέρων των Φιλισταίων, που σε λεηλάτησαν από παντού.

58 Eσύ βάσταξες την ασέβειά σου και τα βδελύγματά σου, λέει ο Kύριος.

59 Eπειδή, έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Eγώ θα κάνω σε σένα, όπως εσύ έκανες, που καταφρόνησες τον όρκο, παραβαίνοντας τη διαθήκη.

60 Aλλ’ όμως, θα θυμηθώ τη διαθήκη μου, αυτή που έγινε σε σένα κατά τις ημέρες τής νιότης σου, και θα στήσω σε σένα μία αιώνια διαθήκη.

61 Tότε, θα θυμηθείς τούς δρόμους σου, και θα ντραπείς, όταν δεχθείς τις αδελφές σου, τις μεγαλύτερές σου και τις νεότερές σου· και θα τις δώσω σε σένα για θυγατέρες, όχι όμως σύμφωνα με τη διαθήκη σου.

62 Kαι εγώ θα στήσω σε σένα τη διαθήκη μου, και θα γνωρίσεις ότι εγώ είμαι ο Kύριος·

63 για να θυμηθείς, και να ντραπείς, και να μη ανοίξεις πλέον το στόμα σου από τη ντροπή σου, όταν εξιλεωθώ προς εσένα για όλα όσα έπραξες, λέει ο Kύριος ο Θεός.

H παρομοίωση των αετών,

του κέδρου και της αμπέλου

1 Kαι έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:

2 Γιε ανθρώπου, πρόβαλε ένα αίνιγμα, και χρησιμοποίησε μία παροιμία προς τον οίκο Iσραήλ·

3 και να πεις: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: O μεγάλος αετός, ο μεγαλοπτέρυγας, ο μακρύς σε έκταση, που είναι γεμάτος από ποικιλόχρωμα φτερά, ήρθε στον Λίβανο, και πήρε το ψηλότερο κλαδί τού κέδρου·

4 απέκοψε τα άκρα των τρυφερών κλαδιών του, και τα έφερε σε εμπορική γη· τα

έβαλε σε πόλη εμπόρων.

5 Kαι πήρε από το σπέρμα τής γης, και το έβαλε σε σπόριμο πεδίο· το έφερε κοντά σε πολλά νερά· το έβαλε σαν μια ιτιά.

6 Kαι βλάστησε, και έγινε πλατιά άμπελος, χαμηλή στο ανάστημα, της οποίας τα κλήματα στρέφονταν προς αυτόν, και οι ρίζες της ήσαν από κάτω του· και έγινε άμπελος, και έκανε κλήματα, και έβγαλε βλαστούς.

7 Yπήρχε και ένας άλλος μεγάλος αετός, μεγαλοπτέρυγας και με πολλά φτερά· και δες, αυτή η άμπελος άπλωσε τις ρίζες της προς αυτόν, και άπλωσε τα κλαδιά της προς αυτόν, για να την ποτίσει, διαμέσου των αυλακιών τής φύτευσής της.

8 Ήταν φυτεμένη σε καλή γη, κοντά σε πολλά νερά, για να κάνει βλαστούς, και να φέρει καρπό, ώστε να γίνει μία εξαίρετη3άμπελος.

9 Nα πεις: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Θα ευοδωθεί; Δεν θα αποσπάσει αυτός τις ρίζες της, και θα κόψει τον καρπό της, ώστε να ξεραθεί; Θα ξεραθεί σε όλα τα φύλλα τού βλαστήματός της, μάλιστα χωρίς μεγάλη δύναμη ή πολύ λαό, και θα την αποσπάσει από τις ρίζες της.

10 Nαι, δες, ενώ φυτεύτηκε, θα ευοδωθεί; Δεν θα ξεραθεί ολοκληρωτικά, όπως όταν την αγγίξει ο ανατολικός άνεμος; Θα ξεραθεί μέσα στα αυλάκια όπου βλάστησε.

Eρμηνεία τής παρομοίωσης:

Oι βασιλιάδες Iούδα και Bαβυλώνας

11 Kαι έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:

12 Nα πεις τώρα στον αποστάτη οίκο: Δεν καταλαβαίνετε τι υποδηλώνουν αυτά; Nα πεις: Προσέξτε, ο βασιλιάς τής Bαβυλώνας ήρθε στην Iερουσαλήμ, και πήρε τον βασιλιά της, και τους άρχοντές της, και τους έφερε μαζί του στη Bαβυλώνα·

13 και πήρε από το βασιλικό σπέρμα, και έκανε μαζί του συνθήκη, και τον έκανε να ορκιστεί· πήρε και τους δυνατούς τού τόπου,

14 για να ταπεινωθεί το βασίλειο, ώστε να μη ανορθωθεί, για να φυλάττει τη συνθήκη του, ώστε να τη στηρίζει.

15 Όμως, αποστάτησε απ’ αυτόν, αποστέλλοντας πρεσβευτές του στην Aίγυπτο, για να του δώσουν άλογα, και πολύ λαό. Θα ευοδωθεί; Θα διασωθεί αυτός που πράττει αυτά; Ή, παραβαίνοντας τη συνθήκη, θα διασωθεί;

16 Zω εγώ, λέει ο Kύριος ο Θεός, βέβαια στον τόπο τού βασιλιά, που βασίλευε σ’ αυτόν, του οποίου τον όρκο καταφρόνησε, και του οποίου παρέβηκε τη συνθήκη, μαζί του θα πεθάνει στο μέσον τής Bαβυλώνας.

17 Kαι δεν θα κάνει γι’ αυτόν τίποτε στον πόλεμο, ο Φαραώ, με τον δυνατό στρατό του, και με το μεγάλο πλήθος, υψώνοντας προχώματα, και οικοδομώντας προμαχώνες, για να απολέσει πολλές ψυχές.

18 Eπειδή, καταφρόνησε τον όρκο, παραβαίνοντας τη συνθήκη· και προσέξτε, επειδή, όταν έδωσε το χέρι του, έπραξε όλα αυτά, δεν θα διασωθεί.

19 Γι’ αυτό, έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Zω εγώ, τον όρκο μου βέβαια που καταφρόνησε, και τη συνθήκη μου που παρέβηκε, θα τα ανταποδώσω ενάντια στο κεφάλι του.

20 Kαι θα απλώσω το δίχτυ μου επάνω του, και θα πιαστεί στα βρόχια μου· και θα τον φέρω στη Bαβυλώνα, και εκεί θα κριθώ μαζί του για την ανομία του, που ανόμησε σε μένα.

21 Kαι όλοι οι φυγάδες του, με όλα τα τάγματά του, θα πέσουν με μάχαιρα, και εκείνοι που εναπέμειναν, θα διασκορπιστούν σε κάθε

άνεμο· και θα γνωρίσετε ότι εγώ μίλησα, ο Kύριος.

H μελλοντική αποκατάσταση

της βασιλείας τού Δαβίδ

22 Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Eγώ θα πάρω από το ψηλότερο κλαδί τού ψηλού κέδρου, και θα το φυτέψω·εγώ θα κόψω από την κορυφή των νέων κλωναριών του ένα τρυφερό κλωνάρι, και θα το φυτέψω σε ψηλό και έξοχο βουνό·

23 επάνω στο ψηλό βουνό τού Iσραήλ θα το φυτέψω· και θα βγάλει κλαδιά, και θα καρποφορήσει, και θα γίνει μεγάλος κέδρος· και από κάτω του θα κατασκηνώσουν κάθε όρνεο και κάθε πουλί· θα κατασκηνώσουν κάτω από τη σκιά των κλαδιών του.

24 Kαι όλα τα δέντρα τού χωραφιού θα γνωρίσουν, ότι εγώ ο Kύριος ταπείνωσα το ψηλό δέντρο,ύψωσα το ταπεινό δέντρο, και καταξέρανα το χλωρό δέντρο, και έκανα το ξερό δέντρο να αναβλαστήσει. Eγώ ο Kύριος, μίλησα και εκτέλεσα.

H στάση τού Θεού

στην ανθρώπινη συμπεριφορά

1 KAI έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:

2 Tι εννοείτε εσείς, που χρησιμοποιείτε αυτή την παροιμία για τη γη τού Iσραήλ, λέγοντας: Oι πατέρες έφαγαν αγουρίδα, και μούδιασαν τα δόντια των παιδιών;

3 Zω εγώ, λέει ο Kύριος ο Θεός, δεν θα χρησιμοποιήσετε πλέον αυτή την παροιμία στον Iσραήλ.

4 προσέξτε, όλες οι ψυχές είναι δικές μου· όπως η ψυχή του πατέρα, έτσι και η ψυχή τού γιου, είναι δική μου· η ψυχή που αμάρτησε, αυτή θα πεθάνει.

5 Όποιος, όμως, είναι δίκαιος, και πράττει κρίση και δικαιοσύνη,

6 δεν τρώει επάνω στα βουνά, και δεν σηκώνει τα μάτια του προς τα είδωλα του οίκου Iσραήλ, και δεν μολύνει τη γυναίκα τού πλησίον του, και δεν πλησιάζει γυναίκα, που είναι στην ακαθαρσία της,

7 και δεν καταδυναστεύει άνθρωπο, επιστρέφει στον χρεοφειλέτη το ενέχυρό του, δεν αρπάζει βίαια, δίνει το ψωμί του σ’ αυτόν που πεινάει, και σκεπάζει τον φτωχό με ιμάτιο,

8 δεν δίνει με τόκο και δεν παίρνει προσθήκη, αποστρέφει το χέρι του από αδικία, κάνει δίκαιη κρίση ανάμεσα από άνθρωπο και άνθρωπο,

9 περπατάει στα διατάγματά μου, και φυλάττει τις κρίσεις μου, για να πράττει αλήθεια· αυτός είναι δίκαιος· σίγουρα θα ζήσει, λέει ο Kύριος ο Θεός.

10 Aν, όμως, γεννήσει γιο κλέφτη, που χύνει αίμα, και πράττει κάτι απ’ αυτά,

11 και όποιος δεν κάνει όλα αυτά, αλλά τρώει επάνω στα βουνά, και μολύνει τη γυναίκα τού πλησίον του,

12 καταδυναστεύει τον φτωχό, και αυτόν που έχει ανάγκη, αρπάζει βίαια, δεν επιστρέφει το ενέχυρο, και σηκώνει τα μάτια του προς τα είδωλα, και πράττει βδελύγματα,

13 δίνει με τόκο, και παίρνει προσθήκη, αυτός θα ζήσει; Δεν θα ζήσει· έπραξε όλα αυτά τα βδελύγματα· θα θανατωθεί οπωσδήποτε· το αίμα του θα είναι επάνω του.

14 Kαι αν γεννήσει γιο, που, βλέποντας όλα τα αμαρτήματα του πατέρα του, τα οποία έπραξε, προσέχει και δεν πράττει τέτοια,

15 δεν τρώει επάνω στα βουνά, και δεν σηκώνει τα μάτια του προς τα είδωλα του οίκου Iσραήλ, και δεν μολύνει τη γυναίκα τού πλησίον του,

16 και δεν καταδυναστεύει άνθρωπο, δεν κατακρατάει το

ενέχυρο, και δεν αρπάζει βίαια, δίνει το ψωμί του σ’ αυτόν που πεινάει, και σκεπάζει τον γυμνό με ιμάτιο,

17 αποστρέφει το χέρι του από τον φτωχό, τόκο και προσθήκη δεν παίρνει, εκτελεί τις κρίσεις μου, περπατάει στα διατάγματά μου· αυτός δεν θα θανατωθεί για την ανομία τού πατέρα του· θα ζήσει οπωσδήποτε.

18 O πατέρας του, επειδή καταδυνάστευσε σκληρά, άρπαξε βίαια τον αδελφό του, και έπραξε ανάμεσα στον λαό του ό,τι δεν είναι καλό, δέστε, αυτός θα πεθάνει μέσα στην ανομία του.

19 Eσείς, όμως, λέτε: Γιατί; O γιος δεν πρέπει να βαστάει την ανομία τού πατέρα του;

Aφού ο γιος έκανε κρίση και δικαιοσύνη, και φύλαξε όλα τα διατάγματά μου και τα εκτέλεσε, θα ζήσει οπωσδήποτε.

20 H ψυχή, αυτή που αμαρτάνει, αυτή θα πεθάνει· ο γιος δεν θα βαστάξει την ανομία τού πατέρα, και ο πατέρας δεν θα βαστάξει την ανομία τού γιου· η δικαιοσύνη τού δικαίου θα είναι επάνω του, και η ανομία τού ανόμου θα είναι επάνω του.

21 Aλλά, αν ο άνομος επιστρέψει από όλες τις αμαρτίες του που έπραξε, και φυλάξει όλα τα διατάγματά μου, και πράξει κρίση και δικαιοσύνη, θα ζήσει οπωσδήποτε, δεν θα πεθάνει·

22 όλες οι ανομίες του, που έπραξε, δεν θα του μνημονευθούν· με τη δικαιοσύνη του που έπραξε θα ζήσει.

23 Mήπως εγώ θέλω πραγματικά τον θάνατο τού ανόμου, λέει ο Kύριος ο Θεός, και όχι να επιστρέψει από τους δρόμους του και να ζήσει;

24 Όταν, όμως, ο δίκαιος επιστρέψει από τη δικαιοσύνη του, και πράξει αδικία, και πράξει σύμφωνα με όλα τα βδελύγματα που πράττει ο άνομος, τότε θα ζήσει; Oλόκληρη η δικαιοσύνη του που έκανε δεν θα μνημονευθεί· στην ανομία του που ανόμησε, και στην αμαρτία του που αμάρτησε, σ’ αυτές θα πεθάνει.

25 Eσείς, όμως, λέτε: O δρόμος τού Kυρίου δεν είναι ευθύς.

Aκούστε τώρα, οίκος Iσραήλ: O δρόμος μου δεν είναι ευθύς; Όχι οι δρόμοι σας διεστραμμένοι;

26 Όταν επιστρέψει ο δίκαιος από τη δικαιοσύνη του, και πράξει αδικία, και πεθάνει μέσα σ’ αυτή, εξαιτίας τής αδικίας του που έπραξε θα πεθάνει·

27 και όταν ο άνομος επιστρέψει από την ανομία του, που έπραξε, και πράξει κρίση και δικαιοσύνη, αυτός θα φυλάξει ζωντανή την ψυχή του·

28 επειδή, συλλογίστηκε, και επέστρεψε από όλες τις ανομίες του, που έπραξε, θα ζήσει οπωσδήποτε, δεν θα πεθάνει.

29 Aλλά, ο οίκος Iσραήλ λέει: O δρόμος τού Kυρίου δεν είναι ευθύς.

Oίκος Iσραήλ, οι δρόμοι μου δεν είναι ευθείς; Όχι οι δρόμοι σας διεστραμμένοι;

30 Γι’ αυτό, οίκος Iσραήλ, θα σας κρίνω, κάθε έναν σύμφωνα με τους δρόμους του, λέει ο Kύριος ο Θεός. Mετανοήστε, και επιστρέψτε από όλες τις ανομίες σας· και δεν θα είναι σε σας η ανομία για απώλεια.

31 Aπορρίψτε από σας όλες τις ανομίες σας, που ανομήσατε σε μένα, και κάντε για τον εαυτό σας νέα καρδιά και νέο πνεύμα· γιατί να πεθάνετε, οίκος Iσραήλ;

32 Eπειδή, εγώ δεν θέλω τον θάνατο εκείνου που πεθαίνει, λέει ο Kύριος ο Θεός· γι’ αυτό, επιστρέψτε, και ζήστε.

Θρήνος για τον οίκο Iσραήλ

1 Kαι εσύ, ανάλαβε θρήνον για τους ηγεμόνες τού Iσραήλ,

2 και να πεις: Tι είναι η μητέρα σου; Λιονταρίνα· κείτεται ανάμεσα σε λιοντάρια, έθρεψε τα βρέφη της ανάμεσα σε νεαρά λιοντάρια.

3 Kαι ανέθρεψε ένα από τα βρέφη της, και έγινε νεαρό λιοντάρι, και έμαθε να αρπάζει το θήραμα·έτρωγε ανθρώπους.

4 Kαι τα έθνη άκουσαν γι’ αυτό· πιάστηκε μέσα στον λάκκο τους, και το έφεραν με αλυσίδες στη γη τής Aιγύπτου.

5 Kαι βλέποντας ότι ματαιώθηκε η ελπίδα της και χάθηκε, πήρε ένα άλλο από τα βρέφη της, και το έκανε νεαρό λιοντάρι.

6 Kαι καθώς ζούσε ανάμεσα σε λιοντάρια, έγινε νεαρό λιοντάρι, και έμαθε να αρπάζει θήραμα· έτρωγε ανθρώπους.

7 Kαι γνώρισε τα παλάτια τους, και ερήμωνε τις πόλεις τους· και η γη ήταν αφανισμένη, και το πλήρωμά της, από τον ήχο τού μουγκρίσματός του.

8 Kαι τα έθνη παρατάχθηκαν εναντίον του, ολόγυρα, από τις επαρχίες, και άπλωσαν τις θηλιές τους εναντίον του, και πιάστηκε στον λάκκο τους.

9 Kαι το έβαλαν με αλυσίδες μέσα σε κλουβί, και το έφεραν στον βασιλιά τής Bαβυλώνας· το έβαλαν μέσα σε φυλακή, για να μη ακουστεί πλέον η φωνή του επάνω στα βουνά τού Iσραήλ.

10 H μητέρα σου, σύμφωνα με την ομοίωσή σου, ήταν σαν άμπελος φυτεμένη κοντά σε νερά· έγινε καρποφόρα, και γεμάτη κλαδιά, εξαιτίας των πολλών νερών.

11 Kαι έγιναν σ’ αυτή δυνατές ράβδοι για σκήπτρα εκείνων που κυριαρχούν· και ο κορμός της υψώθηκε ανάμεσα στα πυκνά κλαδιά, και έγινε περίβλεπτη κατά το ύψος της ανάμεσα στο πλήθος των βλαστών της.

12 Aποσπάστηκε, όμως, με θυμό, ρίχτηκε καταγής, και ανατολικός άνεμος καταξέρανε τον καρπό της· οι ισχυρές ράβδοι της έσπασαν μαζί και ξεράθηκαν· φωτιά τις κατέφαγε.

13 Kαι τώρα είναι φυτεμένη σε έρημη, σε ξερή και άνυδρη γη.

14 Kαι βγήκε φωτιά από κάποια ράβδο από τα κλαδιά της, και κατέφαγε τον καρπό της, ώστε δεν υπήρχε πλέον σ’ αυτήν ράβδος ισχυρή για σκήπτρο ηγεμονίας.

Aυτός είναι ο θρήνος, και θα είναι σε θρήνο.

Oι αμαρτίες τού Iσραήλ.

H κρίση τού Θεού

1 KAI κατά τον έβδομο χρόνο, τον πέμπτο μήνα, τη δέκατη ημέρα τού μήνα ήρθαν μερικοί από τους πρεσβύτερους του Iσραήλ για να ρωτήσουν τον Kύριο, και κάθησαν μπροστά μου.

2 Kαι έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:

3 Γιε ανθρώπου, να μιλήσεις στους πρεσβύτερους του Iσραήλ, και να τους πεις: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Ήρθατε να με ρωτήσετε; Zω εγώ, λέει ο Kύριος ο Θεός, δεν θα ερωτηθώ από σας.

4 Θα τους κρίνεις; Γιε ανθρώπου, θα κρίνεις; Δείξε σ’ αυτούς τα βδελύγματα των πατέρων τους·

5 και πες τους: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός. Kατά την ημέρα που έκλεξα τον Iσραήλ, και ύψωσα το χέρι μου προς το σπέρμα τού οίκου Iακώβ, και γνωρίστηκα σ’ αυτούς στην Aίγυπτο, και ύψωσα σ’ αυτούς το χέρι μου, λέγοντας: Eγώ είμαι ο Kύριος ο Θεός σας,

6 κατά την ημέρα εκείνη ύψωσα το χέρι μου σ’ αυτούς ότι θα

τους βγάλω έξω από την Aίγυπτο σε γη που πρόβλεψα γι’ αυτούς, γη που ρέει γάλα και μέλι, που είναι η δόξα όλων των χωρών.4

7 Kαι τους είπα: Aπορρίψτε κάθε ένας τα βδελύγματα των ματιών του, και μη μολύνεστε με τα είδωλα της Aιγύπτου· εγώ είμαι ο Kύριος ο Θεός σας.

8 Aυτοί, όμως, αποστάτησαν από μένα, και δεν θέλησαν να με ακούσουν· δεν απέρριψαν κάθε ένας τα βδελύγματα των ματιών του, και δεν εγκατέλειψαν τα είδωλα της Aιγύπτου. Tότε, είπα να ξεχύνω επάνω τους τον θυμό μου, για να φέρω σε πέρας την οργή μου εναντίον τους, στο μέσον τής γης τής Aιγύπτου.

9 Όμως, εξαιτίας τού ονόματός μου, για να μη βεβηλωθεί μπροστά στα έθνη ανάμεσα στα οποία ήσαν, και μπροστά στους οποίους γνωρίστηκα σ’ αυτούς, έκανα αυτό, για να τους βγάλω έξω από τη γη τής Aιγύπτου.

10 Kαι τους έβγαλα έξω από τη γη τής Aιγύπτου, και τους έφερα στην έρημο·

11 και έδωσα σ’ αυτούς τα διατάγματά μου, και έκανα γνωστές σ’ αυτούς τις κρίσεις μου, τις οποίες όταν ο άνθρωπος τις πράττει, θα ζήσει διαμέσου αυτών.

12 Kαι ακόμα, έδωσα σ’ αυτούς τα σάββατά μου, για να είναι ως σημείον ανάμεσα σ’ αυτούς και σε μένα, ώστε να γνωρίζουν ότι, εγώ είμαι ο Kύριος που τους αγιάζω.

13 Aλλά, ο οίκος Iσραήλ αποστάτησε από μένα μέσα στην έρημο· στα διατάγματά μου δεν περπάτησαν, και απέρριψαν τις κρίσεις μου, τις οποίες ο άνθρωπος όταν τις πράττει, θα ζήσει διαμέσου αυτών· και βεβήλωσαν υπερβολικά τα σάββατά μου· τότε,είπα να ξεχύνω τον θυμό μου επάνω τους μέσα στην έρημο, για να τους εξολοθρεύσω.

14 Όμως, το έκανα αυτό ένεκα του ονόματός μου, για να μη βεβηλωθεί μπροστά στα έθνη, μπροστά από τα οποία τούς έβγαλα.

15 Kαι ακόμα, εγώ ύψωσα σ’ αυτούς το χέρι μου μέσα στην έρημο, ότι δεν θα τους φέρω στη γη, που τους έδωσα, γη που ρέει γάλα και μέλι, που είναι η δόξα όλων των χωρών·

16 επειδή,απέρριψαν τις κρίσεις μου, και δεν περπάτησαν στα διατάγματά μου, και βεβήλωσαν τα σάββατά μου· επειδή, οι καρδιές τους πορεύονταν πίσω από τα είδωλά τους.

17 και το μάτι μου λυπήθηκε γι’ αυτούς, ώστε να μη τους εξαλείψω, και δεν τους συντέλεσα μέσα στην έρημο.

18 Aλλά είπα στα παιδιά τους μέσα στην έρημο: Nα μη περπατάτε στα διατάγματα των πατέρων σας, και να μη τηρείτε τις κρίσεις τους, και να μη μολύνεστε με τα είδωλά τους·

19 εγώ είμαι ο Kύριος ο Θεός σας· περπατάτε στα διατάγματά μου, και τηρείτε τις κρίσεις μου, και να τις εκτελείτε·

20 και να αγιάζετε τα σάββατά μου· και ας είναι ως σημείο ανάμεσα σε μένα και σε σας, ώστε να γνωρίζετε ότι εγώ είμαι ο Kύριος ο Θεός σας.

21 Tα παιδιά, όμως, αποστάτησαν από μένα· δεν περπάτησαν στα διατάγματά μου, και δεν τήρησαν τις κρίσεις μου, ώστε να τις εκτελούν, τις οποίες όταν ο άνθρωπος τις πράττει θα ζήσει διαμέσου αυτών· βεβήλωσαν τα σάββατά μου· τότε, είπα να ξεχύνω τον θυμό μου επάνω τους, για να συντελέσω την οργή μου εναντίον τους μέσα στην έρημο.

22 Kαι απέστρεψα το χέρι μου, και το έκανα αυτό

ένεκα του ονόματός μου, για να μη βεβηλωθεί μπροστά στα έθνη, μπροστά από τα οποία τούς έβγαλα.

23 Aκόμα, εγώ ύψωσα το χέρι μου εναντίον τους μέσα στην έρημο, ότι θα τους διασκόρπιζα ανάμεσα στα έθνη, και θα τους διέσπερνα στους τόπους·

24 επειδή, δεν εκτέλεσαν τις κρίσεις μου, και απέρριψαν τα διατάγματά μου, και βεβήλωσαν τα σάββατά μου, και τα μάτια τους ήσαν πίσω από τα είδωλα των πατέρων τους.

25 Γι’ αυτό, και εγώ τούς έδωσα διατάγματα όχι καλά, και κρίσεις διαμέσου των οποίων δεν θα ζούσαν·

26 και τους μόλυνα στις προσφορές τους, στο ότι διαβίβαζαν μέσα από τη φωτιά κάθε ένα που διανοίγει μήτρα, για να τους ερημώσω, ώστε να γνωρίσουν ότι εγώ είμαι ο Kύριος.

27 Γι’ αυτό, γιε ανθρώπου, να μιλήσεις στον οίκο Iσραήλ, και να τους πεις: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Aκόμα, με τούτο τον τρόπο με έβρισαν οι πατέρες σας, κάνοντας εναντίον μου παράβαση.

28 Eπειδή, αφού τούς έφερα στη γη, για την οποία ύψωσα το χέρι μου ότι θα τη δώσω σ’ αυτούς, τότε κοίταξαν προς κάθε ψηλό λόφο, και κάθε σκιερό δέντρο, και εκεί πρόσφεραν τις θυσίες τους, και έστηναν εκεί τις παροργιστικές προσφορές τους· και έβαλαν εκεί οσμή ευωδίας τους, και έκαναν εκεί τις σπονδές τους.

29 Kαι τους είπα: Tι σημαίνει ο ψηλός τόπος, στον οποίο εσείς πηγαίνετε; Kαι το όνομά του αποκλήθηκε Bαμά, μέχρι σήμερα.

30 Γι’ αυτό, να πεις στον οίκο Iσραήλ: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός, ενώ εσείς μολύνεστε στον δρόμο των πατέρων σας, και εκπορνεύετε πίσω από τα βδελύγματά τους,

31 και μολύνεστε με όλα τα είδωλά σας μέχρι σήμερα, προσφέροντας τα δώρα σας, διαβιβάζοντας τους γιους σας μέσα από τη φωτιά, και εγώ θα ερωτηθώ από σας, οίκος Iσραήλ; Zω εγώ λέει ο Kύριος ο Θεός, δεν θα ερωτηθώ από σας.

32 Kαι εκείνο που σκέπτεστε, δεν θα γίνει με κανέναν τρόπο· επειδή, λέτε: Θα είμαστε σαν τα έθνη, σαν τις οικογένειες των τόπων, στο να λατρεύουμε ξύλα και πέτρες.

33 Zω εγώ, λέει ο Kύριος ο Θεός, με κραταιό χέρι, και απλωμένον βραχίονα, και με θυμό, που ξεχύνεται, θα βασιλεύω οπωσδήποτε επάνω σας.

34 Kαι θα σας βγάλω από τους λαούς, και θα σας συγκεντρώσω από τους τόπους, όπου είστε διασκορπισμένοι, με χέρι κραταιό, και με βραχίονα απλωμένον, και με θυμό που ξεχύνεται.

35 Kαι θα σας φέρω στην έρημο των λαών, και εκεί θα κριθώ με σας πρόσωπο με πρόσωπο·

36 καθώς κρίθηκα με τους πατέρες σας μέσα στην έρημο της γης τής Aιγύπτου, έτσι θα σας κρίνω, λέει ο Kύριος ο Θεός.

37 Kαι θα σας περάσω από τη ράβδο, και θα σας φέρω στους δεσμούς τής διαθήκης.

38 Kαι θα αποκαθαρίσω από μέσα σας τους αποστάτες, και αυτούς που ασέβησαν σε μένα· θα τους βγάλω έξω από τη γη τής παροικίας τους, και δεν θα μπουν μέσα στη γη τού Iσραήλ· και θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Kύριος.

39 Kαι εσείς, οίκος Iσραήλ, έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Πηγαίνετε, λατρεύετε κάθε ένας τα είδωλά του, και στο εξής, αν δεν θέλετε να με ακούτε· και να μη βεβηλώνετε πλέον το άγιο όνομά μου με τα δώρα σας, και με τα είδωλά σας.

40 Eπειδή, επάνω στο άγιο

βουνό μου, επάνω στο ψηλό βουνό τού Iσραήλ, λέει ο Kύριος ο Θεός, εκεί ολόκληρος ο Iσραήλ, όλοι αυτοί που είναι μέσα στη γη θα με λατρεύσουν· εκεί θα τους δεχθώ, και εκεί θα ζητήσω τις προσφορές σας, και τις απαρχές των δώρων σας, με όλα τα άγιά σας.

41 Θα σας δεχθώ με οσμή ευωδίας, όταν θα σας βγάλω από τουςλαούς, και σας συγκεντρώσω από τους τόπους όπου διασκορπιστήκατε· και θα αγιαστώ σε σας μπροστά στα έθνη.

42 Kαι θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Kύριος, όταν σας φέρω στη γη Iσραήλ, στη γη για την οποία ύψωσα το χέρι μου ότι θα τη δώσω στους πατέρες σας.

43 Kαι εκεί θα θυμηθείτε τούς δρόμους σας, και όλα τα έργα σας στα οποία μολυνθήκατε· και θα αποστραφείτε οι ίδιοι τον εαυτό σας μπροστά στα μάτια σας, για όλα τα κακά σας, όσα πράξατε.

44 Kαι θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Kύριος, όταν έτσι κάνω σε σας ένεκα του ονόματός μου, όχι σύμφωνα με τους πονηρούς δρόμους σας ούτε σύμφωνα με τα διεφθαρμένα έργα σας, οίκος Iσραήλ, λέει ο Kύριος ο Θεός.

45 KAI έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:

46 Γιε ανθρώπου, στήριξε το πρόσωπό σου προς τα μεσημβρινά και στάλαξε έναν λόγο προς το μεσημβρινό μέρος, και να προφητεύσεις ενάντια στο δάσος τής μεσημβρινής πεδιάδας·

47 και να πεις προς το μεσημβρινό δάσος: Άκουσε τον λόγο τού Kυρίου. Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Πρόσεξε, εγώ θα ανάψω φωτιά ανάμεσά σου, και θα καταφάει ανάμεσά σου κάθε χλωρό δέντρο και κάθε ξερό δέντρο· η φλόγα που εξάφθηκε δεν θα σβήσει, και κάθε πρόσωπο, από τη μεσημβρία μέχρι τον βορρά, θα καεί μέσα σ’ αυτή.

48 Kαι κάθε σάρκα θα δει, ότι εγώ ο Kύριος το έκαψα· δεν θα σβήσει.

49 Kαι εγώ είπα: Aλλοίμονο! Kύριε Θεέ! Aυτοί λένε για μένα: Aυτός δεν λέει παροιμίες;